Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019

ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΚΗ: Πώς ανακαλύπτεται ο χαρακτήρας από την φυσιογνωμίαν


Συγγραφέας: Αντώνιος Πισσάνος
Είδος βιβλίου: Φυσιογνωμική
Εκδόσεις: Μακρή
Στοιχεία έκδοσης: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΚΡΗ ISBN 978-960-6641-73-2
Πατησίων 14, 7ος όροφος, Στοά Φέξη, 106 77 Αθήνα
Τηλ.: 210 3820412 ∙ Fax: 210 3824338
Makris Publications
Patision 14, 106 77 Athens
Επιμέλεια έκδοσης: Ανδρεόπουλος Γρηγόρης
Σχεδίαση Εξωφύλλου: Ζαπουνίδης Γιώργος
Αποκήρυξη: Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή του συνόλου του βιβλίου αυτού, η αναπαραγωγή ή μετάδοσή του με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό μέσο χωρίς την άδεια του εκδότη.
Αριθμός σελίδων: 255


Έχω διαβάσει πολλά βιβλία φυσιογνωμικής. Τις κριτικές των οποίων θα βρείτε στο ιστολόγιό μου που είναι αφιερωμένο στις αξιολογήσεις βιβλίων. Οι πανάρχαιες τέχνες ή επιστήμες αν το θέλετε της φυσιογνωμικής και της αστρολογίας είναι το πάθος μου εδώ και πολλά χρόνια.

Το πόνημα είναι γραμμένο σε απλή καθαρεύουσα, στο πολυτονικό σύστημα. Ο συγγραφέας έχει υπέροχο χιούμορ, το οποίο χρησιμοποιεί συχνά. Αυτό κάνει το βιβλίο ευκολοδιάβαστο και ευχάριστο. Δεν ήξερα ότι μπορούσε κάποιος να αστειευτεί στην καθαρεύουσα!

Αφού πάντα τη θεωρούσα ως μία άκρως συντηρητική και σοβαροφανή εκδοχή της μίας και αδιαίρετης, διαχρονικής ελληνίδας γλώσσας. Αυτό είναι το πρώτο έργο που διάβασα στην καθαρεύουσα. Την οποία ποτέ δεν έχω διδαχτεί στο σχολείο ή αλλού. Όμως έχω την διανοητική ικανότητα να την καταλαβαίνω.

Και μου άρεσε πολύ η πρόκληση και η εμπειρία του να διαβάσω το πρώτο μου βιβλίο σε καθαρεύουσα. Σίγουρα θα ξαναδιάβαζα και άλλα συναφή βιβλία.

Όταν πήγα με το μετρό και τα λεωφορεία στο βιβλιοπωλείο για να παραλάβω το βιβλίο. Αμέσως μόλις το πλήρωσα και το πήρα μαζί μου για τη διαδρομή προς το σπίτι. Το άνοιξα και γρήγορα διαπίστωσα ότι το έργο είναι γραμμένο στην καθαρεύουσα. Αν και, περιέργως πως, το εξώφυλλο είναι στη δημοτική. Έτσι, μόλις το συνειδητοποίησα αυτό κοντοστάθηκα για λίγο.

Και σκέφτηκα, μήπως να τους το πάω πίσω; Όμως μετά συλλογίστηκα ότι έχω πολύ καλή σχέση με την καθαρεύουσα και ότι σε ένα μεγάλο βαθμό την κατανοώ. Επιπροσθέτως, το είδα και ως μία ωραία πρόκληση. Το να ολοκληρώσω το πρώτο μου βιβλίο στην καθαρεύουσα. «Έτσι μόνο θα μάθεις καλύτερα ελληνικά, Γιώργο» είπα στον εαυτό μου. Και έτσι, πήρα το δρόμο του γυρισμού προς το σπίτι μου. Και δεν έδωσα πίσω το καλό αυτό βιβλιαράκι.

Ο συγγραφέας, Αντώνιος Πισσάνος (δείτε εδώ το λήμμα της Βικιπαίδειας), γεννηθείς το 1893 στη Σμύρνη υπήρξε ο γκουρού, ειδήμων, πρωτοπόρος σε θέματα παραψυχολογίας και μεταφυσικής. Ήταν πολυγραφότατος, με πλούσια βιβλιογραφία.  

Στο σύγγραμμά του αυτό, ο κύριος Πισσάνος αναφέρεται στην πολύ δυνατή και πολιτισμένη, για μένα, μαύρη φυλή. Με τρόπο κάπως υποτιμητικό. Αυτό που δεν ήξερε ο Αντώνιος Πισσάνος και το οποίο κάθε καλός Βιολόγος ή Γενετιστής θα σας πει. Είναι ότι το ανθρώπινο είδος προήλθε αποκλειστικά και μόνον από την μητέρα όλων των ανθρώπων, την Αφρική.

Εκεί ξεκίνησαν όλα για εμάς τους όρθιους πιθήκους. Άρα οι πρώτοι άνθρωποι ήσαν μαύροι. Πώς μπορούμε τότε να τους προσβάλλουμε; Αφού τελικά είναι οι αδιαμφισβήτητοι πρόγονοί μας; Οι απόψεις του κυρίου Πισσάνου, τον οποίο σέβομαι παρόλα αυτά, είναι εντελώς ξεπερασμένες από τη σύγχρονη επιστήμη και οπισθοδρομικές. Δεν συμφωνώ καθόλου σε αυτό το ζήτημα μαζί του.

Στο βιβλίο αυτό γίνεται εκτενέστατη αναφορά στα σωματικά χαρακτηριστικά και την σχέση τους με την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου. Είναι το μοναδικό έργο φυσιογνωμικής που έχω διαβάσει, και έχω διαβάσει 5 ως τώρα, που συνδέει τόσο στενά και εμφατικά τα σώματα με τους χαρακτήρες.

Όλα τα άλλα έργα φυσιογνωμικής που έχω τελειώσει αναφέρονταν σχεδόν αποκλειστικά στο πρόσωπο. Ελάχιστα έλεγαν για το σωματότυπο. Το σύγγραμμα δεν έχει περιεχόμενα ή πηγές. Αυτό δεν θυμάμαι να το έχω ξαναδεί σε άλλο σοβαρό βιβλίο. Αν μη τι άλλο δείχνει μία κάποια εκδοτική προχειρότητα.

Το έργο έχει υψηλής ποιότητας σκίτσα που απεικονίζουν με εντυπωσιακή ακρίβεια τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Το πολύ όμορφο και ενδιαφέρον εξώφυλλο είναι σαφώς εμπνευσμένο από το γεωμετρημένο αρχαίο ελληνικό πρότυπο της απόλυτης συμμετρίας – ομορφιάς του ανθρώπινου προσώπου. Επίσης το ολόλευκο χρώμα του βιβλίου, μπρος και πίσω είναι εντυπωσιακότατο όσο και σπάνιο χρώμα για βιβλίο.

Στις τελευταίες σελίδες της συγγραφής έχει μία σελίδα που γράφει τα άλλα έργα του αξιόλογου συγγραφέα, Αντώνη Πισσάνου. Αν και το σύγγραμμα έχει επιμελητή, βρήκα ορισμένα λαθάκια αβλεψίας και μόνον. Όχι πολλά εντούτοις. Ο ίδιος ο γράφων ζητάει συγγνώμη για τα όποια λάθη και ελπίζει (στον επίλογο του έργου του αυτού) ότι θα εκτιμήσουμε την φιλότιμη προσπάθειά του και θα του συγχωρήσουμε την όποια βιασύνη του. Εγώ πάντως ασφαλώς τον συγχωρώ και με ευκολία μάλιστα!

Στο τελευταίο κεφάλαιο του πονήματός του ο συγγραφέας κύριος Πισσάνος μάς ενημερώνει ότι ελάχιστοι γάμοι που έγιναν από σφοδρό έρωτα ήταν πετυχημένοι σε βάθος χρόνου. Και ότι αν θέλουμε να διαλέξουμε σύζυγο θα πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά την φυσιογνωμίαν της.

Ακόμα, ο Αντώνιος Πισσάνος, με τη βοήθεια του εξαιρετικού σκιτσογράφου του πονήματος αυτού, μας δείχνει και το πρόσωπο της ιδανικής συζύγου.

Εγώ πάντως επιβεβαιώνω με την λίγη πείρα μου ότι όσες κοπέλες ερωτεύτηκα στη ζωή μου (και χωρίς να τις έχω μελετήσει φυσιογνωμικά), αργότερα κατάλαβα ότι δεν μου ταίριαζε καθόλου ο χαρακτήρας τους. Παρά ταύτα ακόμα ίσως προτιμώ αν παντρευτώ ποτέ να είναι από έρωτα. Και πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνδρες θα συμφωνήσουν μαζί μου στο θέμα αυτό.

Το πόνημα ετούτο διαβάζεται γρήγορα και εύκολα. Παρά το ότι είναι γραμμένο στην καθαρεύουσα. Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα βιβλία γνώσεων αναγιγνώσκονται με μεγάλη ταχύτητα. Έχω μεγάλη εμπειρία από διάβασμα τέτοιου είδους έργων.

Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι ο μεγάλος αυστριακός ψυχίατρος και ερευνητής, Άλφρεντ Άντλερ (δείτε εδώ την κριτική μου για το σύγγραμμά του, «Το νόημα της ζωής»), πίστευε στην αξία και την εγκυρότητα της αρχαίας τέχνης της Φυσιογνωμικής.

Το σύγγραμμα τούτο είναι χωρισμένο σε πολύ μικρά κεφάλαια. Κάτι που σε συνδυασμό με την μεγάλη, καθαρή γραμματοσειρά, το καθιστά ένα ιδιαίτερα ευανάγνωστο και εκλαϊκευμένο πόνημα.

Πάντα σαν παλιός μελετητής της τέχνης ή επιστήμης της Φυσιογνωμικής, δυσκολευόμουν να ξεχωρίσω ένα στρογγυλό από ένα τετράγωνου σχήματος πρόσωπο. Αυτό είναι κακό διότι τα 2 αυτά είδη φατσών έχουν τελείως διαφορετικές ψυχολογικές τάσεις και ιδιότητες.

Μολονότι και ο ίδιος ο γράφων κύριος Αντώνιος Πισσάνος, και αυτός συγχέει τα στρογγυλά με τα τετράγωνα πρόσωπα. Η αλήθεια είναι ότι μοιάζουν αρκετά, αφού και τα 2 έχουν κοντό μέτωπο και έντονες σιαγώνες.

Σύμφωνα με τον Αντώνιο Πισσάνο, ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται ένα άτομο μέσω της όρασης διακρίνεται σε 2 διακριτές κατηγορίες. Είτε ένα άτομο διακρίνει γρήγορα, πολλά και μεγάλα πράγματα. Αλλά δεν διαπιστώνει τις σχολαστικές λεπτομέρειες ή το αντίστροφο.

Εγώ διαθέτω σχετικά καλές αντιληπτικές ικανότητες. Τις οποίες εξασκώ συνεχώς στα βιντεοπαιχνίδια και στην πραγματική ζωή. Ωστόσο σίγουρα ανήκω στον πρώτο τύπο, ο οποίος αντιλαμβάνεται περισσότερο ποσοτικά παρά ποιοτικά.

Από τότε που παίζω βιντεοπαιχνίδια, και κυρίως περιπέτειας (adventure), πάντα πίστευα ότι η αντιληπτική μου ικανότητα είναι ελλιπής, λόγω του ότι δεν παρατηρώ εύκολα σε βάθος τα πράγματα. Αφού διάβασα εντούτοις το βιβλίο αυτό άλλαξα γνώμη για τις ικανότητες παρατήρησής μου. Τώρα αισθάνομαι περισσότερη αυτοπεποίθηση στο θέμα αυτό.

Ας δούμε και λίγο το βιβλίο αυτό από εκδοτικής απόψεως. Η γραμματοσειρά είναι μεγάλη, κλασική και από τις πιο ευανάγνωστες που έχω συναντήσει σε βιβλία.

Το βιβλίο έχει μαλακό, μάλλον πλαστικοποιημένο εξώφυλλο (δεν μπορώ να σας πω με βεβαιότητα λόγω του ασυνήθιστου άσπρου χρώματος). Η βιβλιοδεσία του είναι πολύ καλή.

Συμπερασματικά, το έργο του Αντωνίου Πισσάνου, Φυσιογνωμική είναι ένα καλό και σχετικά πρωτότυπο βιβλίο που θα σας προσφέρει πολλές όμορφες γνώσεις πάνω στο αντικείμενο αυτό. Καλή σας ανάγνωση!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου